Ferenc Molnar jest uważany za jednego z najważniejszych
przedstawicieli tzw. mieszczańskiego nurtu, który wykształcił się
w węgierskiej literaturze w pierwszej połowie XX wieku.
Chociaż największą
sławę przyniosła mu książka Chłopcy z Placu Broni – test
wiedzy dotyczącej jego twórczości, gdyby ktoś chciał takowy
opracować, musiałby obejmować znacznie większy dorobek. Przede
wszystkim Molnar był bardzo płodnym dramaturgiem, spod jego pióra
wyszło ponad czterdzieści utworów teatralnych. Pisywał również
eseje, humoreski, opowiadania.
W swoich dziełach chętnie podejmował
temat patriotyzmu, poświęcenia i przyjaźni, czego pełny wyraz
widzimy właśnie w przetłumaczonych na kilkadziesiąt języków
Chłopcach z Placu Broni.
Tam jeden z najważniejszych bohaterów,
Nemeczek, w imię takich wartości oddaje życie. Prywatnie Molnar
cenił sobie natomiast wszelkie przyjemności życia, otwarcie
nazywał się hedonistą. Chętnie spędzał czas w kawiarniach i
restauracjach, uwodził piękne kobiety, dyskutował do białego
rana. Współcześni mu odbiorcy i krytycy uważali go za kosmopolitę
i wykształconego intelektualistę o wyrafinowanym poczuciu humoru!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz